​​​​​​​เล่าเรื่องผี^^

[Narada]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร แล้วก็ออกจะซน กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า และแก่ไม่ต่ำกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างช้านาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆแบบนี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งปวงของโรงเรียน ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นแต่อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ประดับประดาอยู่ ที่ฝาผนังคงจะเกือบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งผู้ใดกันแน่ที่เป็นคุณครูสายการเรียนรู้ ไหมใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางสิ่งบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างทราบกันดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าสยอง เป็นอย่างมาก แต่ว่าดูเหมือนด้วยความดื้อรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ กลายเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมากล่าวเล่าเกินจริง กระทั่งมิได้คิดอะไรมากมายนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดแจง ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อรอเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำเป็นจะต้องนั่งรอคอยอาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราอีกทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ข้างในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับกลายเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงช่วงเวลาเย็นที่เงียบมากของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงแล้วก็เริ่มน่าสะพรึงกลัวขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆรวมทั้งสร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนฝูงๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนฝูงเพศหญิง ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว และร้องไห้ในทันทีทันใด และผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้าประกันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่อาจจะชี้แจงได้ เรื่องผี

แต่ด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูอย่างกับว่ายังคงขำ กับเพื่อนฝูงหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรจำนวนมากนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกงามเยอะแยะ นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าช่างเถิดหรอกพวกอาจารย์ ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เพราะเหตุว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องผี

แต่ดูเหมือนบรรยากาศจะมิได้ดีขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆสาวๆต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว แล้วก็ผมก็คิดในใจว่า ทำไมพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็อาจเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นคงไม่สามารถกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเหมือนกัน 

แต่ว่าหลังจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่พวกเราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความตกใจ พร้อมกับประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าไม่มีคนอยู่ภายในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นคนใดกันแน่อยู่ด้วย อย่างเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดกันด้วยความกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว และก็ผมเป็นคนเดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่อยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่แท้ และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง และดังอีกทั้งสถานศึกษา กระทั่งทำให้พวกครูแล้วก็คุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นและก็เราก็ได้ ทำเล่าเรื่องราวทั้งสิ้นให้ฟัง จนทำให้ครูที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ เราจะทำบุญสุนทานใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้คุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งปฏิเสธอาจารย์ทันทีหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จึงควรไปกันครั้งละคนไม่ใช่น้อยอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย ด้วยเหตุว่าเพื่อนกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และประเด็นนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เรื่องเล่าผี